ای سرور عابدان عالم، امشب

که شب رحلت توست، به درگاهت می آیم

تا بر جوانی ام دعا کنی،

تا در لطافت و غلظت و رقت و نورانیت

تو شناور شوم و ذوب شوم در زلال نگاهت.

ای امام سجده کننده بر تربت کربلا،

عروجت بر جاده های گل آذین بسته

آسمان و رها شدنت از بی مهری های

اهل زمین بر قلب های ما تسلیت باد.

امروز روز پر کشیدنِ مردی است

که در سالیان دراز، غم عظیم عاشورا

را لابه لای بغض های مناجات،

به آسمان هدیه کرده است.

صحیفه سبز تو، نجوای انوار تابناکی است

که تا بی نهایت، شربت آرام بخش

روح عطشناک آدمی است .

دعاهایت را در این فصل سرد،

بدرقه جوانی ام کن.

امشب اشک های داغ ِ روی گونه هایم،

در کنار تپش های ملتهب قلبم،

نظاره گر پر کشیدن سجده دارترین

عنصر هستی است . ای امام زمزمه های

عاشقانه شب، سفرت پرباران!

ای امام عابدان شب زنده دار،

غم فراق علقمه و عاشورا،

چگونه بر پیکر تب دارت نهیب می زد،

آن زمان که در ابتدای اسارتت،

زخم های گلگون قدم هایت

را به شمارش نشستی؟

در کوچه پس کوچه های جوانی ام،

نجوای دعای توست که می جوشد

و میل رویش را در تمام وجودم ایجاد می کند.

برای سبز شدن و جوانه زدن،

لابه لای صحیفه ات آشیانه می کنم.

شهادت بزرگ مرد مناجات،

سید سجده کننده آل طه،

امام عابدان و عارفان،

بر همه جوانان جوینده راه سبز وصال

تسلیت باد!

تسلیت باد سالروز شهادت امامِ لحظه های

مناجات سبز صحیفه عشق و عرفان!

غم فراق امام کاروان اسرای کربلا،

نگین آرامش قلب اهل حرم،

بر همگان به ویژه جوانان دلداده کوی دوست

تسلیت باد!

در سوگ زین العابدین زهرا نشسته،

تیر غم از داغش بر این دلها نشسته

خدایا من در کلبه فقیرانه خود چیزی را دارم

که تو در عرش کبریایی خود نداری

من چون تویی را دارم ولی چون خودی را نداری.

امام سجاد (ع)

عاشوراى حسینى، کتاب سرخى بود

که «تفسیر ناب» آن از زبان امام سجاد تراوید

امام سجاد (ع)،

پاسدار «وحى نبوى» و «خط علوى» و «شورحسینى»

بود

در برابر خدا، «سجاد» بود، هرگز در برابر ظالمان،

سر تسلیم فرود نیاورد و چهره بر درگاه ارباب قدرت نسود

کبوتر مجروح و پر وبال شکسته عدالت

با پماد عرفان زین العابدین(ع)

در شفا خانه دعاهایش التیام یافت